ขยันจังนะ

วันนี้ได้รับข้อความมาว่าว่า "ขยันจังนะ"
ผมไม่ได้ยินน้ำเสียงของผู้พูด แต่มันก็ทำให้ผมแปลความหมายได้ 2 อย่างคือ  1.ชื่นชมจริงๆ 2.ประชดประชัน แล้วผมก็ตัดใจคิดเรื่องนั้น เรื่องที่ว่าเค้าสื่อความหมายอะไรในการพูด
พลันใดนั้น สมองผมก็สั่งให้ตอบกลับไปทันควันว่า "ก็ใช่สิ ผมไม่ได้ทำงานประจำนี่"
ประโยคสั้นๆ แค่เนี้ยะ แต่แฝงไปด้วยความหมายที่ตอกย้ำในตัวของมัน
คนที่ทำงานประจำอยู่จะรู้ว่าปลายเดือนเดี๋ยวเงินก็ออกแล้ว ถึงแม้จะได้มันทุกๆ เดือน ผมก็เห็นคนมันก็บ่นว่าไม่พอใช้ทุกเดือน คนเดิมๆ บ่นเรื่องเดิมๆ ทุกๆ เดือน (หยุด ก่อนที่จะนอกประเด็น)
คำพูดนี้แทงในผมมาก ผมไม่ได้เป็นพนักงานบริษัทแล้ว เม็ดเงินที่จะเข้ามาในกระเป๋าผมตอนนี้มันก็คือการทำงานแลกทุกชิ้น เมื่อใดที่ผมหยุดทำงานก็เท่ากับว่า กระแสเงินที่เคยไหลก็หยุดเคลื่อนไหวเหมือนกัน ไอ้ที่บอกว่า "ขยันจังนะ" ก็อยากจะบอกกลับไปว่า ไม่ได้ขยันหรอก เพียงแต่หยุดทำไม่ได้ ถ้าผมอยู่ในสถานะแบบคุณ ผมก็จะหยุดทำบ้าง ทำน้อยบ้าง แล้วแต่ความอารมณ์ แต่นี่ไม่ใช่ไง ถ้าผมหยุดมันก็คือจบ

อยากให้จำไว้ว่า งานที่เราทำไม่เหมือนกัน ผมไม่ได้ขยัน งานของผมหยุดทำไม่ได้!! หรือหยุดได้ แต่ไม่ใช่ตอนนี้!!



แหม มาต่ออีกหน่อย คันมือ
ถือว่าจุดยืนของมนุษย์เงินเดือนหน่ะดีอยู่แล้ว ปลายเดือน เงินออก ปลายเดือนเงินออก

ไม่ต้องมาคอยลุ้นเดือนนี้จะมีพอใช้หรือเปล่า? จะมีเงินพอไปจ่ายค่าของไหม? ผมเคยทำงานส่วนตัวแล้วไม่มีเงินจะกินก็หลายเดือนอยู่ ไม่มีจะกินนี่เป็นไงหรอ อ๋อ ... เงินติดลบตัวแดงไง กำไรเป็นศูนย์
ให้มองข้อดีของการทำงานประจำบ้าง มันดีแค่ไหนที่คุณไม่ต้องดิ้นรนอะไรมาก คุณก็ได้เงินแล้ว(แต่ผมมองเป็นของเสียนะ เดี๋ยวมาต่อให้)  คนที่เอาแต่พร่ำว่า อยากออกไปทำส่วนตัวบ้าง อยากทำอะไรเล็กๆ ของตัวเอง อยากนู่นอยากนี่ ผมเห็นคนที่เค้าไม่พูดเค้าทำธุรกิจส่วนตัวกันไปเยอะแล้ว ส่วนคนที่พูดก็พูดอยู่นั่นแหละ ไม่เห็นจะมีอะไรซักชิ้น รึว่ามีแต่เค้าซ่อนก็ไม่รู้นะ อาจจะมีกั๊กกันบ้าง เพราะฉะนั้นหน่ะ ทำอะไรใช้ปากน้อยๆ ใช้สมอง กับมือเยอะๆ

มุมมองของผมเรื่องที่ค้างไว้ ผมว่ามันสบายนะ แปบๆ ได้เงิน แปบๆ ได้เงิน ดีออก ผมยังชอบเลย แต่ที่ผมไม่ชอบมีอยู่จุดนึง เคยได้ยินเรื่อง safety zone ไม๊ ถ้าคุณอยู่จุดนั้นนานๆ มันจะทำให้คุณ ง่อยเปลี้ย  ใช่คนเราชอบความสบาย แต่สบายๆมากๆ มันจะทำให้คุณทำอะไรไม่เป็น ทำอะไรไม่ถูก คิดว่าตัวเองแน่ ตัวเองดี ใช่ครับ คุณดี คุณแน่ แต่มันก็แค่ในองค์กรของคุณเท่านั้น ประเทศมันกว้าง โลกมันกว้าง มีอะไรให้ค้นหา ศึกษาอีกตั้งเยอะ เชื่อไม๊ว่าตั้งแต่ผมออกมาทำงานส่วนตัวแล้ว มันส์มาก มีความสุขมาก สนุกมาก ดีจนลืมว่าตัวเองเคยทำงานประจำมาเลย รู้สึกต่างกับตอนที่ทำงานก่อนหน้า มันรู้สึกดีจนบอกไม่พูด บอกได้คำเดียวถ้าไม่จำเป็นจะไม่กลับไปบริษัทอีก!

ทั้งหมดไม่ได้เขียนว่าใคร เพียงแต่เป็นมุมมองของผม ทั้งก่อนออกและหลังจากบริษัท และแน่นอนผมไม่ได้เชิญคุณมาอ่าน ถ้าอ่านถึงตรงนี้ แสดงว่าคุณตั้งใจอ่านมันเองจนจบ

ปล. บันทึกนี้ไม่ได้ตั้งใจเขียนให้ใครอ่านง่าย จะไม่มีการเว้นวรรคใดๆ ทั้งสิ้น